“B&W Horst aan de Maas ongeloofwaardig en onbetrouwbaar”
“B&W Horst aan de Maas ongeloofwaardig en onbetrouwbaar”
Bewoners van de buurt rondom de Horsterweg/Venloseweg zijn verontwaardigd. Hun buurt wordt overstelpt met de komst van duizenden arbeidsmigranten, die door diverse uitzendbureau, investeerders en werkgevers gehuisvest worden op diverse locaties en een aantal van die arbeidsmigranten zorg voor veel overlast en bedreigende situaties. Hun vertrouwen in de gemeentelijke overheid is gezakt tot een dieptepunt. Dat bleek tijdens een hoorzitting van de Commissie Bezwaar en Beroep op 16 mei 2023 over de plannen van Marcel Dings (ondernemer uit Belfeld) om de camping De Reulsberg aan de Venloseweg 110 uit te breiden met 82 bedden, tot 124 bedden in totaal. De Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten en het Buurtcollectief Horsterweg e.o. werden gehoord door de commissie.
Tijdens de hoorzitting kwalificeerde Paul Geurts namens de Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten in zijn pleidooi het handelen van het college van B&W – en dan met name van de wethouders Beurskens (Ruimtelijke Ordening) en Bouten (Sociale Zaken) als “ongeloofwaardig en onbetrouwbaar”. Hij kwam tot die kwalificatie op basis van het feit dat beiden eerder in het openbaar uitspraken gedaan hebben die ze in de praktijk niet nakwamen! De woordvoerder van het Buurtcollectief Horsterweg, Sjaak Rambags, beschuldigde het college van B&W en de advocaat van advocatenbureau Hekkelman van “onwaarheden”. Waar Rambags vooral inging op de geldigheid van bestemmingsplannen met betrekking tot camping De Reulsberg (zie bijlage) ging Geurts vooral in op het beleid van de gemeente ten aanzien van de huisvesting van arbeidsmigranten, de richtlijnen voor het voeren van een “omgevingsgesprek” en het welzijn van arbeidsmigranten (zie bijlage).
Wat het beleid betreft wees Geurts vooral op de “ruimtelijkje ordening”, waar wethouder Beurskens verantwoordelijk voor is. De advocaat van de gemeente stelde in het door hem ingediende verweerschrift (zie bijlage) dat er sprake was van “goede ruimtelijke ordening”, waarbij hij vooral doelde op het gebruik maken van de bevoegdheid van B&W om het geldende bestemmingsplan zo te wijzigen dat uitbreiding van de huisvesting mogelijk wordt. Paul Geurts benadrukte dat “ruimtelijke ordening” vooral bedoeld is om de ruimte zodanig in te richten dat het welzijn van de burgers en andere belangen zo goed mogelijk gediend worden. In dat kader zou veel breder gekeken moeten worden dan alleen naar camping De Reulsberg. Tijdens een bijeenkomst van de Dorpsraad van Grubbenvorst op 16 september 2020 zei Beurskens nog dat (naar zijn mening onbedoeld) gebieden zijn ontstaan waar de huisvesting van arbeidsmigranten “onaanvaardbaar” (woordgebruik van de wethouder) is gecumuleerd! Geurts vroeg zich tijdens de hoorzitting hardop af, waarom Beurskens dan tóch een vergunning verleend aan de uitbreiding van De Reulsberg, terwijl de wet hem de mogelijkheid biedt dat niet te doen! In dezelfde bijeenkomst gaf wethouder Bouten aan dat het college van B&W onderzocht hoe de clustering van huisvestingslocaties in het gebied van de Horsterweg/Venloseweg tegen gegaan kon worden. Het is dan vreemd dat de advocaat tijdens de hoorzitting namens het College van B&W (en dus ook namens Beurskens en Bouten) betoogt dat – op grond van de regels die B&W zélf hebben opgesteld – de overlast als gevolg van de “onaanvaardbare cumulatie” zoals Beurskens stelde – er feitelijk helemaal niet toe doet. Reden voor Geurts de positie van B&W als totaal ongeloofwaardig en onbetrouwbaar te kwalificeren.
De kritiek van Geurts richtte zich niet alleen op het beleid, maar ook op de manier waarop de gemeente de richtlijnen voor het zogenaamde “omgevingsgesprek” heeft toegepast. De richtlijnen gaan er van uit dat de initiatiefnemer voor de huisvesting van arbeidsmigranten omwonenden en andere belanghebbenden uitnodigt om samen te bespreken hoe de plannen zo vorm gegeven kunnen worden, dat ook de buurt er zich in kan vinden. Vervolgens wordt van de gesprekken een verslag gemaakt dat ondertekend door de buurt – of bij onenigheid met een apart verslag van de buurt – verstuurd wordt naar de gemeente die dan vervolgens de procedure voor et verlenen van de vergunning start. Daaraan is door de initiatiefnemer echter niet voldaan, maar desondanks heeft de gemeente – tegen haar eigen richtlijnen in – de vergunning verleend.
Aan het einde van zijn pleidooi ging de woordvoerder van de Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten in op het welzijn van de arbeidsmigranten, dat volgens Geurts onvoldoende is gewaarborgd. Aan de hand van twee voorbeelden werd duidelijk waar het bij De Reulsberg aan schort.
Na de pleidooien van Rambags en Geurts kreeg de vertegenwoordiger van de vergunningaanvrager, Marcel Dings het woord. Net als bij eerdere hoorzittingen, met betrekking tot Geodis in Sevenum en Vida XL in Venlo probeerde de tegenpartij Geurts de mond te snoeren door er op te wijzen dat de Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten ‘niet ontvankelijk’ zou zijn en die zou daarom niet voor haar belangen op mogen komen. Door de commissievoorzitter werd er op gewezen dat eerder vastgesteld is dat de werkgroep wel degelijk ontvankelijk is.
Aan het einde van de zitting is besloten dat de bezwaarmakers de gelegenheid krijgen hun bezwaar vóór 1 juni 2023 aan te vullen. Dit naar aanleiding van het feit dat bij de terinzagelegging van de stukken op basis waarvan eerder bezwaar gemaakt kon worden, stukken ontbraken, die pas later aan de bezwaarmakers toegestuurd zijn.
- Zie ook:
- Wonen
