Horst aan de maas

In de gemeenteraadsvergadering van 10 januari 2023 stonden de voorschriften voor het gebruik van geluidsapparatuur ter bescherming van gewassen geagendeerd. Paul Geurts van de SP Hulpdienst (die omwonenden in de buurt van een knalapparaat ondersteunt) en Egbert Hulshof (woont in buurt van blauwebessenteler die knalapparatuur gebruikt) maakten gebruik van de mogelijkheid om in te spreken. Raadsleden stelden vragen aan de insprekers, maar uiteindelijk leidde dat niet tot aanpassing van de voorschriften. En er werd ook niet besloten om de omwonenden en blauwebessentelers samen naar de regeling te laten kijken, zoals de insprekers voorstelden.

Voorafgaande aan de gemeenteraadsvergadering ontvingen alle raadsleden en het college van B&W een notitie van de insprekers, waarin ze een reactie gaven op de raadsinformatiebrief van B&W aan de raad over de voorschriften met betrekking tot knalapparatuur. In zijn toespraak (zie bijlage) vatte Geurts de notitie kort samen en riep hij op om opnieuw te gaan kijken naar de regels en nu met de omwonenden, de telers en de gemeente samen. Zodat een regeling tot stand komt waar alle belanghebbenden vrede mee kunnen hebben.

Egbert Hulshof ging - als omwonende - in op wat hij tijdens het seizoen dagelijks ervaart als gevolg van de knalapparatuur. Hij memoreert dat de boer er geld aan verdient, er in het seizoen voornamelijk arbeidsmigranten werken en dat de omwonenden te maken hebben met een ernstige beperking van hun woongenot. Hij geeft aan het vanb belang te vinden dat er over en weer meer rekening met elkaar moet worden gehouden en pleit daarom net als Geurts voor gezamenlijk overleg te komen om tot een bevredigende oplossing te komen voor iedereen.

Egbert Hulshof gaat ook nader in op de vraag van VVD-raadslid Peeters aan Paul Geurts of omwonenden klagen bij overlast. Net als Geurts geeft Hulshof aan dat gaandweg minder geklaagd wordt, omdat - wat ook zijn eigen ervaring is - er niet of nauwelijks op gereageerd wordt door de gemeente. Vanuit Handhaving werd hem recent nog duidelijk gemaakt dat er geen handhavers beschikbaar waren. Ook wordt er niet zo vlug geklaagd omdat mensen de relatie met de buurman goed willen houden en daarom niet officieel klagen.

Hulshof stelt verder in zijn betoog dat het beleid van de gemeente niet gestoeld is op wetenschappelijk onderzoek. Hij heeft contact opgenomen met Wageningen Universiteit en kreeg daar te horen dat er geen bewijs is van de effectiviteit van het knallen en dat de beleidsnotities op dit gebied veelal gebaseerd zijn op wat men denkt dat effectief is. In ieder geval - zo wordt door de medewerker van de universiteit aangegeven - hebben meer als zes knallen per uur een averechtseffect (vogels wennen er sneller aan). Naar aanleiding van vragen van Nathalie Rozendaal met betrekking tot de gezodheidseffecten van knalapparatuur verwijst Hulshof naar onderzoek in Belgisch Vlaanderen. Daaruit blijkt dat een gaskanon dat ontworpen is om vogels af te schrikken - bij de mens inwerkt op het zenuwstelsel. Het is bekend dat impulsgeluiden (met schrikeffect) erger zijn dan een constant geluid. Natuurlijk zal de ene mens hiervoor gevoeliger zijn dan de andere, de ene stressbestendiger dan de andere, maar dit zorgt er ook voor dat één mens niet kan inschatten welke effecten deze knallen veroorzaken bij de andere mens. Over het algemeen veroorzaken deze knallen bij mensen een verhoogde stresstoestand, worden de mensen zenuwachtig en nerveus, zelfs agressiever, krijgen spijsverteringsmoeilijkheden en dit gaat dikwijls gepaard met hoofdpijn. Ook klagen mensen over slapeloosheid. Wethouder Beurskens stelt in zijn reactie dat het aantal knallen per uur en het geluisniveau gebaseerd zijn op de Wet Geluidshinder, die volgens hem vooral tot stand is gekomen vanuit het oogpunt van volksgezondheid (Red.: De Wet geluidhinder biedt vooral bescherming tegen (spoor)weglawaai en industrielawaai van inrichtingen gelegen op een gezoneerd industrieterrein. In de Wet geluidhinder wordt slechts een beperkt aantal typen objecten beschermd. Kennelijk is voor Beurskens de reële ervaring van mensen minder belangrijk dan wat als normen van achter een bureau ontwikkelt worden). Raadslid Rozendaal geeft aan zich de vrijheid voor te behouden ooit nog eens terug te komen op de beweringen van Beurskens.

CDA-raadslid Maas merkte op dat er in met name de vollegronds tuinbouw ook gebruik gemaakt wordt van knalapparatuur en dus niet alleen bij blauwebessentelers en dat knalapparatuur het enige middel is, ook omdat verjagen met een jachtgeweer niet (meer) mag. In reactie daarop gaf Geurts aan dat het heel goed zou zijn dat de tuinders ook betrokken worden bij het voorgestelde gezamenlijke overleg en dat een toelichting vanuit de boeren over wat wel en niet mogelijk is en het vertellen van de ervaringen van de zijde van de omwonenden over en weer meer begrip kan opleveren.

VVD-raadslid Peeters stelde dat een alternatief dat door de omwonenden is aangedragen - netten - door regelgeving in het buitengebied niet zijn toegestaan. In zijn reactie wees Geurts er op dat de regelgeving waar Peeters op doelt (de TOV) wel degelijk lage netten toestaat en dat die regeling door de gemeente zelf, met instemming van de raad, is opgesteld en dat de gemeente die regeling dus ook zélf weer kan aanpassen.

UIt de reacties van de raadsleden en wethouder Beurskens opmakend, lijkt het er niet op dat de inspraak en de discussie naar aanleiding van die inspraak zal leiden tot het besluit om alsnog overleg te gaan organiseren met de belanghebbenden, om zo de regeling te verbeteren.

Bijlage: 

Pleidooi Paul Geurts