h

Een crisis komt zelden alleen (noch onverwacht)

30 januari 2023

Een crisis komt zelden alleen (noch onverwacht)

Horst aan de Maas gaat de komende drie maanden alle vrijkomende sociale huurwoningen toewijzen aan statushouders. En dat terwijl al jaren bekend is dat er een schreeuwend tekort is aan sociale huurwoningen, mede omdat veel arbeidsmigranten ook een beroep doen op deze woningen. De SP hamert al tientalle jaren op uitbreiding van het aantal sociale huurwoningen, maar vond nooit steun van de andere fracties. Mensen die in aanmerking komen voor een sociale huurwoning staan jarenlang op de wachtlijst. Anderen die met spoed een woning nodig hebben bivakkeren op campings, of wonen in bij anderen. Geen fijne situatie, zeker niet als er kinderen bij betrokken zijn.

En wat doet de landelijke politiek? Die blijft het eigen woning bezit promoten en maakt het haast onmogelijk om voldoende sociale huurwoningen te bouwen door verhuurders een belachelijke heffing op te leggen. Gelukkig is die inmiddels afgeschaft, maar het tekort blijft.

Binnen de gemeente ontstond twee jaar geleden het plan om in vijf jaar duizend woningen te bouwen. Daarvan moesten er 300 sociale huurwoningen zijn, 300 markthuur en 400 koopwoningen. Inmiddels komen de eerste projecten op stoom, maar nergens wordt de 30-30-40 verhouding gehaald. Het aantal sociale huurwoningen blijft ver achter.

Ondertussen ontstond er de afgelopen jaren een andere crisis. Door oorlog en geweld kwam wereldwijd een vluchtelingenstroom op gang. Nederland is verplicht een deel van de vluchtelingen op te nemen. Als mensen dat recht op verblijf hebben gekregen hebben ze ook recht op huisvesting. En vaak is dat sociale huur. Ook Horst aan de Maas moet hieraan meewerken.

Er moeten nu een kleine zeventig mensen gehuisvest worden op een bevolking van meer dan 40.000 mensen. Dat is ongeveer één persoon op 500 inwoners.  Als je het zo bekijkt, lijkt een makkelijke oplossing voor de hand te liggen: iedere kleine kern vangt vier mensen op. De wat grotere acht en het grote Horst doet de rest. Maar nee, de wethouder kiest voor een dramatische oplossing door in de wijken waar het nu al piept en kraakt (omdat daar de laatste jaren al heel mensen met problemen gehuisvest zijn) álle statushouders te plaatsen. Niets eerlijk delen. Niets naar draagkracht de last dragen. Nee hoor: Jan met de pet wordt gefeliciteerd met de nieuwe buren en vervolgens wordt in de grote villa’s in Horst de champagne ontkurkt omdat “het probleem” is opgelost. Voor de SP Horst aan de Maas reden om een brief te schrijven aan het College van B&W (zie bijlage), waarin ze deze zaken aan de orde stelt.

Er zullen nog veel meer mensen naar Europa, en ook Nederland en dus Horst aan de Maas komen. Aan de rand van Europa woedt immers een oorlog. En daarnaast zullen door de klimaatverandering grote delen van de wereld onleefbaar worden. Volgens de SP moeten er fundamentele veranderingen komen. Niet meer het ongebreidelde marktdenken en geld verdienen op de voorgrond, maar menselijke waardigheid, gelijkwaardigheid en solidariteit tussen alle mensen! Pas dan zal er écht iets aan alle problemen veranderen.

Reactie toevoegen

U bent hier