h

Werkgroep niet eens met vergunning huisvesting arbeidsmigranten aan St. Jorisweg 70 Hegelsom

23 maart 2023

Werkgroep niet eens met vergunning huisvesting arbeidsmigranten aan St. Jorisweg 70 Hegelsom

Foto: SP Horst aan de Maas / SP Horst aan de Maas

Op 15 februari 2023 heeft B&W van Horst aan de Maas bekend gemaakt dat zij een omgevingsvergunning wil verlenen voor het huisvesten van arbeidsmigranten in een bedrijfsloods aan de St. Jorisweg 70 in Hegelsom. De Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten heeft B&W een brief geschreven (zie bijlage) dat ze het daar niet mee eens is.

Het besluit dat B&W voornemens is te verlenen is gebaseerd op een aanvraag van vijf jaar geleden. Volgens de werkgroep is toentertijd een aanvraag ingediend om te voorkomen dat (strengere) eisen op basis van later vast te stellen (en inmiddels vastgesteld) beleid en regelgeving gaan gelden. Volgens de werkgroep dient huisvesting van arbeidsmigranten verantwoord plaats te vinden op basis van de laatste inzichten en regelgeving. Wat betreft beleid en wet- en regelgeving is er zowel landelijk, provinciaal als gemeentelijk sinds de aanvraag een en ander drastisch veranderd. Zo is het Rapport van de Commissie Roemer verschenen, waarin onder andere ingegaan wordt op de leef- en huisvestingsomstandig-heden van arbeidsmigranten. Door te toetsen aan het beleid zoals dat gold in 2018 worden arbeidsmigranten dus behandeld als “tweederangs burgers”, zoals Emile Roemer het noemde in diens rapport. Bovendien wordt uitgegaan van “logiesverblijf”, wat impliceert dat de eisen die gesteld worden aan duurzaamheid, veiligheid en gezondheid aanmerkelijk lager zijn en de individuele arbeidsmigranten slechts voor een beperkte tijd gehuisvest mogen worden. Volgens de wet mag je bij logiesverblijf 2/3 van een half jaar verblijven. Als deze termijn wordt overschreden dan is dat aan te merken als permanente bewoning en gelden er hele andere regels. Als er gehandhaafd wordt, betekent dat, dat die arbeidsmigranten na de wettelijk vastgestelde periode van verblijf verplicht zijn om te vertrekken. De kans op dakloosheid is dan reëel. Dat druist in tegen de aanbevelingen van de commissie Roemer, waarin gepleit wordt voor een zekere mate van ‘huurbescherming’.

De werkgroep wijst er op dat vijf jaar geleden een gesprek heeft plaats gevonden tussen het bedrijf en de buurt. Het draagvlak van de buurt is inmiddels echter achterhaald. De afgelopen vijf jaar is er in dit gebied en op het perceel van Van Gennip heel veel gebeurd, bijgekomen, veranderd en is het beleid compleet anders geworden. Het is dan ook noodzakelijk dat het omgevingsgesprek opnieuw gevoerd wordt, in de geest van de Omgevingswet die op 1 januari a.s. in werking treedt.

Vanuit de buurt wordt er voor gepleit dat er een nieuw omgevingsgesprek met de initiatiefnemer plaatsvindt, gericht op concrete en handhaafbare afspraken. Die afspraken moeten opgenomen worden in de te verlenen vergunning, zodat de gemeente ook concrete handvatten heeft om indien nodig te handhaven. De buurt acht deze (handhaafbare) afspraken noodzakelijk gezien de ervaringen met de vergunningvrager, zowel concreet met betrekking tot zijn huidige bedrijf aan de St. Jorisweg 70 als diens handelen elders. Zo hebben er op een andere locatie van het bedrijf van de heer Van Gennip eerder problemen plaats gevonden met arbeidsmigranten. En recent nog zijn er vanuit de buurt klachten geuit over (zeer irritante) geluidsoverlast van de biomassacentrale (m.n. van de transportband). "Natuurlijk probeer je dit soort problemen eerst rechtstreeks via Thwan van Gennip op te lossen.  Steeds werd beloofd dat aanpassingen zouden plaats vinden, maar die hebben – voor zover ze al hebben plaats gevonden – geen afdoende resultaat opgeleverd. Onlangs werden door een gemeentelijk handhaver metingen uitgevoerd waaruit bleek dat de geluidsnormen nog steeds overtreden werden", aldus één van de omwonenden.

De werkgroep wijst er ook op dat de geldende SNF-normen niet worden aangehouden. Doorgerekend vanuit de tekeningen komen er 12 kamers voor drie personen per kamer, met een oppervlakte van 6,6m x 3,29m (21,71m²) en 14 kamers voor vier personen met een oppervlakte van 7,8m x 3,29m (23,6m²). Die SNF-norm impliceert echter dat bewoners minimaal 10m² gebruiksopper-vlak (GBO) per persoon hebben. Daar wordt dus niet aan voldaan. Uitgaande van de aanbevelingen van de Commissie Roemer (één persoon per kamer) wordt al helemaal niet voldaan aan fatsoenlijke huisvesting van arbeidsmigranten. De door Van Gennip geplande huisvesting is niet toereikend en volgens de werkgroep ook niet menselijk. Arbeidsmigranten huisvesten in een bedrijfsloods is niet goed en onwenselijk. En voor de buurt is de huisvesting onwenselijk omdat inmiddels in een straal van zo’n drie kilometer huisvesting tot zo’n 3000 arbeidsmigranten is of wordt gerealiseerd.

Omdat het er volgens de werkgroep alle schijn van heeft dat niet alle informatie over de aanvraag en het besluit van B&W is gepubliceerd, heeft de voorzitter van de Werkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten samen met omwonenden een WOO-verzoek ingediend om meer informatie te verkrijgen.

U bent hier