Horst aan de maas

Thijs Coppus verlaat officieel op 1 januari 2010 (de start van de nieuwe gemeente Horst aan de Maas) de Horster raadszaal.

De Echo van Horst van 23 december meldde dat de raadsvergadering van 15 december de laatste vergadering van Thijs Coppus (28) als raadslid voor de SP in de gemeenteraad van Horst aan de Maas was. Daarmee sluit Coppus een raadsperiode van acht jaar af: ‘Maar ik blijf actief in de Horster politiek.’

De reden van het vertrek uit de gemeenteraad, is het feit dat Coppus sinds 2008 fractievoorzitter is van de SP in de Provinciale Staten. Die functie valt niet te combineren met het raadslidmaatschap in Horst aan de Maas.

Thijs Coppus was al vroeg met politiek bezig: ‘Ik heb altijd actie gevoerd als ik het ergens niet mee eens was. Al op de basisschool haalde ik handtekeningen op voor bedreigde zeehondjes. Ik was een jaar op 16 toen ik in een ingezonden brief in De Volkskrant mijn ongerustheid uitsprak over de hoge snelheidslijn. Daarop belde Raymond Knops van het CDA mij: of ik toe wilde treden tot zijn partij. Dat heb ik gedaan, maar na een paar maanden was het voor mij al duidelijk dat het CDA mijn partij niet is. Hun standpunten over natuur en milieu wijken af bij die van mij. En leeftijdsgenootjes die in pak rondliepen, dat paste niet bij mij. Het gevoel was niet goed.’

Coppus stapte uit de partij en belde Paul Geurts, destijds het gezicht van de SP in Horst. ‘Ik las het partijprogramma en heb toen de stap gezet. In 2000 kwam ik op de lijst, na de gemeentelijke herindeling in 2001 kwam ik na Paul Geurts en Wilma Kurvers als derde SP-lid in de raad. Ik kon in de redelijke luwte het vak leren. Ik kreeg veel ruimte van mijn partijgenoten.’

Het politieke talent van Coppus bleef niet onopgemerkt, in 2005 werd de toen 24-jarige Horstenaar fractievoorzitter van de SP: ‘Ik schrok wel eventjes, maar ik heb er geen seconde spijt van gehad. Ik kan mijn mond soms toch niet houden, en ik loop graag voorop en zet de toon, dus het voorzitterschap past wel bij mij. In die rol kun je gemakkelijk over alle onderwerpen meespreken.’

Stem tegen stem SP
De SP heeft in de loop der jaren als partij een imagoverandering ondergaan. Onder de felle actievoerder Paul Geurts was de partij een luis in de pels en een fervente ‘tegen’-partij. Onder Coppus is de partij meer gericht op de dialoog en alternatieven. Coppus ziet dat genuanceerder: ‘Je moet dat binnen de tijd plaatsen. Het past bij de fase waarin de partij verkeerde. De SP was helemaal nieuw, Paul heeft de partij op de Horster politieke kaart gezet. Hij kon alleen aandacht krijgen door actie te voeren. Inmiddels is de partij, zowel landelijk als lokaal, flink gegroeid. We spreken een woordje mee en vandaar uit is er nu meer aandacht voor de alternatieve ideeën die wij aandragen. Dat is niet mijn verdienste, maar een gevolg van de ontwikkelingen binnen de partij.’

Arrogantie van de macht
Toch is de partij nog steeds tot de oppositie veroordeeld. Coppus: ‘In 2006 waren we de op één na grootste partij, maar het CDA heeft ons niet serieus genomen in de onderhandelingen. Op gebieden als de ouderenhuisvesting en sociale huisvesting, de jongerenvoorzieningen en de landbouw hebben we vanuit de oppositie een en ander bereikt. Nee, het NGB hebben we (nog) niet tegen kunnen houden. Maar de mensen kunnen ervan overtuigd zijn dat we zullen strijden tot de laatste snik. In Grubbenvorst hadden we 35 procent van de stemmen, we zullen die mensen niet in de steek laten. We moeten flink aan de bak. Opnieuw als oppositiepartij, ja. Na één gesprek zijn we al afgeserveerd door het CDA. Het is de arrogantie van de macht. Het is schandalig zoals wij opzij gezet zijn. Hoe kan de voorkeur uitgaan naar een partij (de PvdA-red.) die als grote verliezer uit de verkiezingen komt. Het is een grote minachting voor de kiezer. Maar we laten de mensen niet in de steek. We moeten ervoor zorgen dat we in 2014 de grootste partij worden, want het CDA durft het niet aan met ons.’

Met Thijs Coppus als achterhoedewerker. Hij blijft achter de schermen actief voor de SP als bestuurslid en actievoerder. Dat laatste past bij hem: ‘Actie voeren is een middel om de mensen te bereiken. En daar gaat om: de mensen in de straat. De politiek is van de mensen. Als politicus moet je weten wat er in de straat leeft. Je moet niet alleen actief zijn in de raadszaal.’ Ter illustratie noemt hij de bezetting van pand Douven in 2004 als één van zijn mooiste politieke momenten in Horst. De Horster raad verliest een sterke debater met sprekende mimiek en lichaamstaal. Provinciale Staten vaart er wel bij.