Horst aan de maas

Zes mei organiseerde de SP Venray samen met de ABVA/KABO een bijeenkomst in de Witte Hoeve in Venray. Betty van Dokkum (ABVAKABO) en Linda Weijs (SP) beantwoordden de vele vragen. Onderwerp: De thuiszorg. Centrale vraag: “Gaat het nu wel of niet goed in de thuiszorg?” Aanwezig: voornamelijk thuiszorgmedewerksters van de Zorgboog, Savant, Zorg aan Huis en Protheion Thuiszorg Noord Limburg en hun cliënten. De zaal roert zich. Er is dan ook genoeg te bespreken.

Wel of geen klachten?
De SP meldt dat het college van B&W aan de gemeenteraad in Venray heeft gemeld dat er geen klachten zijn over de Thuiszorg. En volgens de getoonde cijfers klopt dat ook. Hoe kan het dan dat er zoveel onvrede is, vraagt de SP zich af. “De zaal” stelt dat het onduidelijk is waar je moet klagen. Bij je hulp? Dat doe je niet, want zij doen hun werk veelal goed en met overgave. Ondanks alles blijven die medewerkers gemotiveerd en rennen nog harder, want ze willen niet dat hun cliënten de dupe worden van de problemen. Bij de leidinggevenden? Die lijken niet te horen wat de klachten zijn. Bij de directie van de thuiszorg? Of dan toch maar bij de gemeente? Want wie betaald bepaald. En de gemeente financiert! De reden dat er niet geklaagd wordt, zo wordt geopperd, zou mogelijk ook gelegen kunnen zijn in het feit dat cliënten zich afhankelijk voelen van de gemeente. Cliënten zijn bang om “hun” verzorgster kwijt te raken en durven niets te zeggen.
De indicaties voor persoonlijke zorg zijn behoorlijk naar beneden bijgesteld. Deze worden vaak telefonisch gesteld. Hierdoor loopt veel mis, want de cliënten kunnen niet altijd aangeven welke hulp ze nodig hebben. Door de telefoon kun je niet zien hoe een cliënt er aan toe is. Daar komt nog bij dat de meeste cliënten zeggen dat het wel gaat, want ze willen niemand tot last zijn. Eigenlijk is het logisch dat je niet via de telefoon kunt indiceren.
In Venray schijnt – in tegenstelling tot Horst aan de Maas - het CIZ nog te indiceren. Maar de indiceerders op de gemeente komen veelal van het CIZ af. “Begeleiding” wordt vaak niet meer geïndiceerd. We hebben het dan over bijvoorbeeld helpen bij het afwassen, meegaan naar de gemeente, helpen met boodschappen, enzovoorts.

Onzorgvuldige planning
Door het in toenemende mate inzetten van ongekwalificeerd personeel (eigen hulp), komt de signalering in gevaar. Personeel wordt hierin niet gehoord. Het management en de planners zorgen er vooral voor dat zaken onpersoonlijk worden. Zij gaan niet respectvol met cliënten om. Als hulpverleners zaken doorgeven die in een bepaalde dienst niet klopten (bijvoorbeeld cliënten die geen zorg kregen in een weekend), wordt dat niet gehoord. De zorgminuten worden niet goed berekend en daardoor kloppen de planningen vaak niet. Oorzaak: de mensen van de planning hebben geen zorgervaring hebben en weten dus niet hoe de zorg echt verloopt.

Oorzaak
Oorzaak van de ellende zou volgens de aanwezigen kunnen zijn: de “kanteling” van de organisatie (de herorganisatie die heeft plaatsgevonden), er is te laag ingeschreven op de te leveren zorg en (daardoor) verdwijnt er werk, waar mensen voor zijn opgeleid. Een andere zorgelijke ontwikkeling is het gerommel met de salarissen van medewerkers. Medewerkers kunnen kiezen, of geen baan of in een veel lagere schaal werken, of aan de slag als alfahulp. Als alfahulp val je niet onder een cao, dus ook geen zekerheden zoals pensioen enzovoorts. Instellingen zeggen dat dit niet zo is, maar helaas het gebeurt wel, zo melden de aanwezigen.

Lokaal inventariseert de SP nu waar in Venray en omstreken de knelpunten liggen bij medewerkers en gebruikers.