Horst aan de maas

De SP-afdelingen Venlo en Horst aan de Maas hebben samen met de Wertkgroep Huisvesting Arbeidsmigranten een brief geschreven naar het gemeentebestuur van Venlo waarin ze kritiek uit op de gevolgde bezwarenprocedure van de gemeente Venlo inzake de aan Vida XL verleende vergunning. Die vergunning is verleend voor de bouw van een distributiecentrum, kantoor, magazijn, parkeerplaats met overnachtingsmogelijkheid en woningen voor zeshonderd arbeidsmigranten. Eén van de kritiekpunten betrof het verstrekken van persoonlijke gegevens van bezwaarmakers aan Vida XL. Volgens de SP en de werkgroep overtreedt de gemeente Venlo met deze handelwijze de privacywetgeving (AGV).

De gemeente Venlo heeft de meste bezwaarmakers niet ontvankelijk verklaard, omdat ze volgens de gemeente te ver van het toekomstige distributiecentrum wonen. Desondanks bleek de gemeente de gegevens  van deze bezwaarmakers te hebben doorgestuurd naar de advocaten van VidaXL, inclusief alle namen en adressen. De Limburger deed navraag bij deskundigen, maar vroeg ook bezwaarmakers hoe zij aankeken tegen het doorgeven van de gegevens aan Vida XL. Eén van de bezwaarmakers, John van Dooren uit Sevenum, zei tegen de journalist van De Limburger:  "De belangen en bedragen waar het om gaat zijn bij zo’n bedrijf enorm. Er zijn er voor minder omgelegd”. Een andere bezwaarmaker, Per Billekens, ook uit Sevenum, zegt er ‘op zich geen problemen’ mee te hebben dat Vida XL weet wie hij is. "Maar ik maak bezwaar bij de gemeente en niet bij Vida XL. En als ze dan iets verstrekken, vraag dan even om toestemming”. De gemeente - daarnaar gevraagd door de journalist - stelt dat doorsturen is toegestaan om Vida XL niet in zijn verweermogelijkheden te beperken. „Wij volgen als gemeente de, volgens ons, juiste procedure rondom bezwaarschriften”, zegt een woordvoerder. De Limburger liet bestuursjurist Cees Versteden daar op reageren. Hij plaatst vraagtekens bij de handelwijze. „De gemeente lijkt hier toch fout te zitten”, zegt hij. Omdat de gemeente de omwonenden niet-ontvankelijk heeft verklaard en er dus ook geen hoorzitting hoeft te worden gehouden, is er volgens Versteden geen wettelijke grond meer om de bezwaren door te sturen aan de vergunningaanvrager. „De wettelijke verplichting is in het kader van het horen. Die verplichting is er niet meer omdat het horen niet aan de orde is. Daarom is er in het kader van de AVG geen noodzaak om persoonsgegevens door te sturen”. Arno Korsten, bestuursdeskundige, is het met hem eens. Korsten vindt het merkwaardig - zo schrijft De Limburger - dat je als gemeente eerst bezwaarschriften terzijde legt en vervolgens toch namen doorgeeft. „Dat had de gemeente niet moeten doen. Het zou wat anders zijn geweest als je als gemeente de bezwaren had erkend. Dan is het logisch dat je van de vergunningaanvrager verwacht dat die daaraan tegemoet komt. En dan kan het zinvol zijn namen door te geven. Maar ook dan moet je volgens mij als gemeente toch wel bij bezwaarmakers toestemming ophalen. Je kunt niet achter de rug van burgers om de zaak doorjassen”.