Horst aan de maas

Een andere manier van vergaderen. Daartoe heeft de gemeenteraad op 3 juli jl. besloten. In plaats van één keer in de maand wordt voortaan om de twee weken vergaderd.  Verder worden de zogenaamde raadscommissies afgeschaft en  daarvoor in de plaats wordt elk vergaderstuk in één avond afgehandeld door de gemeenteraad, eventueel ondersteund door zogenaamde burgerraadsleden die raadsleden kunnen vervangen.

Elk vergaderstuk (voorstel tot een besluit) wordt in een keer afgehandeld. Dat betekent dat de zogenaamde technische vragen aan het begin van de avond aan de orde zijn, daarna vindt er debat plaats en tenslotte besluit de gemeenteraad over het voorstel.

De SP heeft niet ingestemd met het voorstel voor deze verandering. SP-fractievoorzitter Bart Cox: “Hoewel we vinden dat onze huidige structuur met technische behandeling in de commissies en politieke behandeling tijdens de raadsvergadering zijn mankementen heeft, lost deze nieuwe structuur weinig op. Wij vragen ons af of het risico niet erg groot is dat als de raad alles in één avond wil behandelen, de belangrijke punten niet goed genoeg besproken worden óf dat agendapunten doorgeschoven worden naar volgende vergaderingen. Met als gevolg uiteindelijk een ophoping van raadsstukken".

Naast de kritiekpunten van de SP zijn ook punten ingebracht ter verbetering van de vergaderstructuur van de gemeenteraad. Zo heeft de SP gepleit voor het zoveel mogelijk afschaffen van besloten vergaderingen. En de SP-fractie heeft voorgesteld inwoners zoveel mogelijk de ruimte te geven om in te spreken en mee te praten tijdens de raadsvergadering. De andere fracties - CDA, Essentie, D66/GroenLinks, PvdA  en de VVD - hebben de voorstellen van de SP afgewezen.

Elke fractie mag vijf burgerraadsleden benoemen die - ter vervanging van een raadslid - deel mogen nemen aan het eerste deel van de raadsvergadering. Zij kunnen dus vragen stellen en mee debatteren. Besluiten nemen is alleen voorbehouden aan de raadsleden. De SP heeft gepleit voor een systeem waarbij er geen vaste burgerraadsleden aangesteld worden, maar dat in principe elke burger aan kan sluiten bij één van de in de raad vertegenwoordigde partijen, om bij de vergaderingen op basis van hun specialiteit mee te doen. Zo kunnen veel mensen kennismaken met de politiek en kunnen burgers zich inzetten voor wat ze zelf erg belangrijk vinden. Het pleidooi van de SP haalde echter geen meerderheid. Dat betekent dus dat er per partij in principe maximaal vijf burgerraadsleden benoemd kunnen worden. Deze burgerraadsleden worden – net als de raadsleden - beëdigd en moeten dus de eed of belofte afleggen. Het CDA en Essentie vonden dat erg belangrijk. Waarom werd niet echt duidelijk. Cox: “Als je gevoelig bent voor status en belangrijk gevonden wilt worden, ga dan alsjeblieft iets anders doen! Zo’n beëdiging voegt echt niets toe. Het betekent in het slechtste geval dat een beëdigd burgerraadslid soms niet over zijn specialisme mag praten, omdat hij wellicht als belanghebbende wordt gezien. Terwijl meepraten op z’n moment juist meerwaarde zou kunnen hebben. En het risico van belangenverstrengeling is minimaal, want het betreffende burgerraadslid mag niet meestemmen bij het besluit van de gemeenteraad.” Die argumentatie vond geen vruchtbare grond.