Horst aan de maas

We wonen in één van de rijkste landen in de wereld. In een plattelandsgemeente waar nog voldoende groen en ruimte is om te recreëren. Bovendien kijkt men nog altijd naar elkaar om.  Maar ook in Horst aan de Maas is er sprake van een tweedeling. Want niet alle kinderen kunnen even goed meedoen in de maatschappij en daar zou de politiek zich iets van aan moeten trekken. De jeugd is toch onze toekomst?!

Rond een jaar of vijf gaan veel kinderen op zwemles. Dat is duur en dus niet voor iedereen weggelegd. Er zijn kinderen die hun zwemdiploma niet halen en bij kinderfeestjes of schoolreisjes aan de kant staan als er gezwommen wordt. Dat kan toch niet, zeker niet in een waterrijk land als Nederland!

Ook deelname aan sport-, of andere verenigingen is in gezinnen met een smalle beurs een probleem. Het is immers belangrijker dat er eten op tafel komt, dan dat er geld aan vrije tijdsbesteding wordt uitgegeven. Het is goed dat Stichting Leergeld er is, waar mensen terecht kunnen voor een tegemoetkoming in de kosten. En later, op school, moeten er toetsen worden gemaakt. Ouders die hoger opgeleid zijn en die bovendien geld te besteden hebben sturen hun kinderen op toetstraining, of zorgen voor bijles als dat nodig is. Voor mensen met een kleine beurs is dat niet weggelegd. Het gevolg hiervan is dat kinderen geen gelijke kansen hebben.

Na de middelbare school begint het pas echt, met een  vervolgopleiding. Geld lenen voor je studie is “heel normaal” als je ouders dit niet kunnen betalen. Weer een hobbel die een jongere moet nemen als hij niet uit een bemiddeld milieu komt. Laten we het gezegde “ wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje” waarheid zijn, of zorgen we dat alle jongeren gelijke kansen krijgen, ook “ als je pa/ma niet zo rijk is” ?

De SP is voor herinvoering van het schoolzwemmen, afschaffen van privaat onderwijs, goed basis- en vervolgonderwijs en het opnieuw instellen van studiebeurzen. Dat betalen we samen en noemen dat solidariteit.