Horst aan de maas

Volgens de vier sprekers op die bewuste avond is de werkdruk ontzettend toegenomen voor de mantelzorgers. Sinds de invoering van de participatie wet is het niet meer zo vanzelfsprekend dat mensen die zorg nodig hebben, deze ook krijgen. Zij die zorg nodig hebben en deze via de WMO (gemeente) aanvragen krijgen eerst een keukentafelgesprek. Daarbij wordt er samen met een professionele persoon van het wijkteam gekeken welke- en de hoeveelheid zorg je nodig hebt. Een van de dingen die hierin opvallen is dat er goed wordt gekeken wat de omgeving nog zelf kan doen. Op zich logisch dat er eerst wordt gekeken naar wat iemand nog zelf  kan en wat kan de omgeving wil betekenen.

De mantelzorger is vaak de partner, ouder broer of zus. Iedereen vindt het veelal vanzelfsprekend dat we voor onze naasten zorgen. Hierdoor bewaken we lang niet altijd de grens van het vermogen en lopen we het risico onze grenzen van onze inspanning te overschrijden. Hier werd op de avond dan ook zeker aandacht voor gevraagd. Ik zat die avond met een dubbel gevoel, want de situatie dat mantelzorgers uit zichzelf al alles doen wat in hun mogelijkheden zit en nu nog extra zwaar belast worden door de bezuinigen vanuit Den Haag is triest. Dit is in gang gezet tijdens de regeerperiode van het CDA en wordt nu uitgevoerd door PVDA en de VVD.

De SP geeft al tijden aan dat de politiek mantelzorgers moet ontlasten, omdat er velen niet meer aan zichzelf toe komen doordat ze de gewenste zorg gewoon niet meer kunnen geven en toch maar door moeten gaan, omdat anders niemand hulp biedt aan hun naasten. De SP pleit dan ook voor extra geld om de mantelzorgers extra te ondersteunen zodat deze zijn/haar taak kunnen blijven doen. Daarnaast wordt er aan de hulpdiensten/wijkteams gevraagd om op een professionele manier in gesprek te blijven en te bewaken dat er ten alle tijden goede ondersteuning geboden blijft of gegeven gaat worden door een professional. De afbraak van sociale voorzieningen moet een halt worden toe geroepen!