Horst aan de maas

Het volkshuisvestingsplan 2004-2008 dat onlangs in de gemeenteraad behandeld werd en door een meerderheid – met uitzondering van de SP – werd goedgekeurd bevat een aantal sympathieke beleidspunten. Maar feit blijft dat de realiteit leert dat de behoefte aan betaalbare – en kwalitatief goede – huurwoningen groter is dan wat men de komende jaren wil realiseren. Woningcorporaties hebben van de overheid meer ruimte gekregen om hun huurbeleid aan te passen, dat wil zeggen de markt laten werken: huizen in de verkoop en de huren omhoog. Het volkshuisvestingsplan zou wel eens een papieren tijger kunnen worden en zoals het spreekwoord zegt: 'papier is geduldig'.

Op dinsdag 20 juli j.l. werd het volkshuisvestingsplan in de gemeenteraad besproken. In de commissievergadering heeft de SP-fractie zich van advies onthouden om vooral tijd te nemen om de problematiek rond het huurbeleid – en dan met name voor starters en senioren – nader onder de loep te nemen. Op zich en bij eerste lezing van het plan ziet het voorgenomen beleid er gedegen uit: conclusies op basis van een onderzoek nader uitgewerkt in uitvoeringsmaatregelen die in de periode 2004-2008 genomen gaan worden. Maar het probleem en grote struikelblok voor de SP zit 'm in het feit dat de conclusies uit het recent gehouden woningbehoefte-onderzoek niet overeen komen met de te nemen maatregelen. Wat een groot aantal mensen wil – betaalbare huurwoningen voor met name starters en ouderen – wordt niet vertaald in de bouw van nieuwe huurwoningen. Integendeel: wat we zien is in verhouding een groot aantal nieuw te bouwen koopwoningen, sloop en/of verkoop van goede – en vaak ook betaalbare – huurwoningen. Natuurlijk, er ligt een zogenaamde prestatieafspraak met Wonen Horst dat voor elke huurwoning die verkocht of gesloopt wordt een nieuwe huurwoning beschikbaar komt. Maar bijvoorbeeld de nieuwe wijk Afhang in Horst-West wacht nog op de eerste schop in de grond en het zal nog jaren duren voordat alle benodigde woningen er staan. Het aandeel toe te wijzen woningen aan de prioriataire groepen, de jongeren en senioren, is van 70 naar 60 % - een verantwoorde keuze volgens de wethouder – gegaan, terwijl tegelijkertijd het aandeel relatief dure koopwoningen en appartementen alleen maar toeneemt. Landelijke maatregelen en trends zoals onder andere verlaging van huursubsidie en bevriezing van inkomens versterken de problematiek alleen maar. De mensen in de lagere inkomensgroep – voor wie alleen huurwoningen een optie zijn – gaan zware tijden tegemoet, zo ze daar al niet in zitten.Volgens de SP zou de gemeente zich juist voor deze groep moeten inzetten en haar sociale gezicht laten zien. Het gaat ook om een relatief grote groep inwoners in onze gemeente. De hogere inkomensgroepen redden zich wel en worden ook door de marktpartijen voldoende bediend. De in het beleid genoemde 'betaalbare koopwoningen' die met name voor starters bestemd zijn, kosten rond € 140.000. Niet betaalbaar en zeker niet bereikbaar voor jongeren, aldus de SP. De huurwoningen die momenteel te koop worden gezet zijn qua huur vaak wel betaalbaar maar als koopwoning niet bereikbaar voor jongeren, die meestal niet in aanmerking komen voor een hypotheek.

Dat de SP niet met het plan instemde, werd de partij niet in dank afgenomen door wethouder Stas en zijn partijgenoot Seegers. Zij vonden het merkwaardig te moeten constateren dat de houding van de SP in de raad erg verschilde van die in de commissie twee weken daarvoor en konden het dus ook niet waarderen dat de SP niet instemde. Onzin natuurlijk: de commissie wordt om advies gevraagd, waarna in de raad de definitieve besluitvorming plaatsvindt. Er ontstond een nogal verhitte discussie over de vorm en jammer genoeg niet over de inhoud.